Nooit meer naar huis! Toch wel al over 3 weekjes:(

Deze week is al mijn 3e week alweer hier. Poeeh wat gaat de tijd toch enorm snel als je het naar je zin hebt! Er is al zo veel gebeurt in 3 weken maar eigenlijk ook weer niet. Voordat ik hier naar toe kwam zat ik echt met de gedachte woow als ik zodadelijk in Zweden ben ga ik genieten van elke seconde en zorg ik dat ik zoveel mogelijk te zien krijg van het prachtige Zweden. Het genieten is zeker wel aan het lukken, het is super gezellig en we zijn echt met z'n alle zo'n leuke gezellige groep geworden. Ik had nooit verwacht dat in 3 weken we elkaar allemaal al zo goed zouden leren kennen, zoveel lol met elkaar konden hebben en niet uitgepraat kunnen raken terwijl we bijna 24/7 bij elkaar in de buurt zitten. Wel is het zo dat ik eigenlijk nog niet echt heel veel van Zweden zelf gezien heb, tuurlijk de omgeving en de natuur is hier prachtig de boerderij heeft zelf namelijk ook een groot bos wat van hun is wat heel mooi is maar verder tjaa... Wel ben ik al een paar keer in Kristianstad geweest, het is echt een leuk klein plaatsje met altijd weer gezelligheid en muziek. Ik wil me ook voornemen om in de weekenden ook er meer op uit te trekken. Een paar dagen geleden zijn er familieleden gekomen van Marcel (mijn soort van baas achtig iets) wat echt heel gezellig is en waar we allemaal heel veel lol mee kunnen hebben. Gisteren hebben we bijvoorbeeld echt typisch Zweeds een flink groot kampvuur gemaakt, wat biertjes gedronken en veel gelachen. We hebben hier het allemaal echt naar ons zin en we worden echt een hechte groep. Ik mag nou steeds meer nieuwe taken op mij gaan nemen, omdat Delano ( de andere Nederlandse stagair) alweer morgen naar huis gaat. In het begin vond ik het op zich best wel een grote overgang om hier te zijn, maar nu heb ik daar echt helemaal geen last van. In de eerste week was het eigenlijk meer dat we bijna elke avond van ongeveer 8 tot dat je ging slapen eigenlijk allemaal op onze kamer en ons caravannetje zaten. Dat was vooral lastig, omdat ik in een best grote en mooie kamer slaap maar het een kelder is. Die 2 ramen heeft en op een of andere manier vond ik het in het begin een beetje op een Dutroux kelder lijken. Wat natuurlijk nu helemaal niet meer zo is en waar ik echt super blij mee ben omdat hij bijna 3 keer zo groot is als de caravans waar de jongens in slapen. Dus eigenlijk mag ik zeker niet klagen. Op zich ben ik ook al best veel veranderd in de 3 weken dat ik hier zit, ook al zijn het er pas 3 het is zo anders dan thuis. In Nederland heb ik eigenlijk alleen maar drukte om me heen en dat vind ik echt heerlijk, maar hier is het eigenlijk zo rustig. We werken allemaal erg hard doordeweeks en zijn allemaal een beetje met ons eigen ding bezig. Verder denk ik ook echt dat ik een beetje veranderd ben qua de kijk op dingen. Donderdag zijn bijvoorbeeld 11 koeien naar de slacht gebracht. Eerst zou ik misschien mee gaan om te kijken hoe dat gaat maar uiteindelijk lukte dat toch niet op korte termijn. Wel heb ik gezien hoe ze allemaal in de vrachtwagen zijn geladen en dat was al best heftig om te zien soms. Ik weet het niet misschien dat het ergens kinderachtig klinkt dat het me veel doet, maar ik ben al 3 weken ook deels die koeien aan het verzorgen en die kalfjes. Ze zeiden ook dat deze man die alle koeien naar binnen bracht ook helemaal niet goed was eigenlijk. Hij sloeg ze met een hark op hun kop ook soms en dat was best even slikken om te zien. Vooral erna kwam het best wel binnen, omdat terwijl de koeien naar binnen werden gebracht de kalfjes in het veld stonden en die natuurlijk het helemaal niet snappen waardoor we vandaag en vannacht alleen maar die kalfjes hoorde loeien en dat geluid. Nou dat geluid gaat echt door merg en been. Dat is vooral echt heel zielig. Daarom ben ik ook wel blij dat ik er niet bij ben geweest omdat ik dit al best lastig vond om aan te zien. Toch denk ik ook wel dat het ook wel echt goed voor me is. Thuis ben ik eigenlijk een echte vleeseter en heel eerlijk gezegd maakt het me ook niet echt heel erg veel uit waar het vlees vandaan komt. Terwijl ik dat juist niet heb met plofkip terwijl dat eigenlijk hetzelfde principe is. Hier eten we eigenlijk niet echt vaak vlees en anders het vlees dat echt van onze koeien komt. Ik denk ook wel dat ik daar wel in door wil gaan dat ik bijvoorbeeld beter vlees ga eten.

Verder hebben we ook zoveel lol om de raarste dingen, ze vinden het bijvoorbeeld echt vreemd dat ik ach gerum zeg, blijkbaar is dat Brabants of zo maar ik wist eerlijk gezegd niet dat hun dat woord helemaal niet kennen. We hebben ook onze ritueeltjes, met het eten zeggen we bijvoorbeeld allemaal Lat sing dat ware maltid. (tenminste dat is hoe je het zegt ik heb echt geen flauw idee van hoe je het spelt) Dat vind ik op zich ook wel jammer dat ik nog niet echt Zweeds kan. Ik kan het op zich wel oke verstaan maar het spreken is altijd nog wel echt moeilijk. Het is eigenlijk vooral zo moeilijk omdat ze geen lidwoorden hebben als je bijvoorbeeld zegt de kat dan plak je in het Zweeds het lidwoord achter het zelfstandig naamwoord. Dat maakt het wel echt moeilijk. Verder is het ook best lastig omdat als je goed luistert lijkt het echt alsof de zin heel raar eindigt. De Zweden zijn eigenlijk ook wel anders dan ik had verwacht, ze zijn bijvoorbeeld erg precies en komen vaak ongevraagd met dingen aanzetten.
Vanavond hebben we met z'n alle een heerlijk echt typisch Zweeds feestje voor Delano's afscheid, we gaan barbecueën met ons eigen vlees met muziek, een paar drankjes en op ons eigen gestookte vuur. Dus dat is erg gezellig en misschien dat we vanavond ook nog de stad ingaan. Ik hoop nog heel veel leuke rare avonturen mee te maken en ik wil eerlijk gezegd ook nog lang niet weg dus ik ga zeker genieten! Ik hoop snel weer een blog te schrijven over alles wat ik hier mee maak en wat ik zo bijzonder vind aan dit mooie land!